Dnia 25.01.2019r. delegacja Obozu Wielkiej Polski uczestniczyła w proteście zorganizowanym przy gmachu Uniwersytetu Wrocławskiego, w którym to pod koniec 2018r. rektor wraz z częścią wykładowców odsłonili tablicę pamiątkową, ku czci absolwenta uczelni – abp. Andrzeja Szeptyckiego. Postaci nader kontrowersyjnej, zaangażowanej w działalność antypolską.

Jego Ekscelencja

Ambasador Islamskiej Republiki Iranu

Masoud Edrisi Kermanshahi

Z wielkim ubolewaniem przyjmujemy decyzję polskiego rządu o zorganizowaniu razem ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki Północnej konferencji międzynarodowej na temat Bliskiego Wschodu. Zdajemy sobie sprawę, iż jednym z tematów konferencji będzie rola Islamskiej Republiki Iranu w regionie przedstawiana jako destabilizacyjna i zagrażająca pokojowi. Nie ulega wątpliwości, iż prawdziwym organizatorem konferencji są USA oraz Izrael. Jest to pogwałcenie wszelkich zasad dyplomacji, aby na konferencji międzynarodowej nie tylko w tak kłamliwy sposób przedstawiać rolę danego państwa, lecz przede wszystkim nie zapraszając samego zainteresowanego. Odebranie możliwości przedstawienia swych racji, swych motywów, sprostowanie krzywdzących zarzutów nie może mieć prawa bytu w dyplomacji, której podstawą jest dialog oraz wzajemne poszanowanie.

W imieniu własnym oraz tej części naszego narodu, która odrzuca taki sposób uprawiania polityki oraz dyplomacji pragniemy zapewnić, iż nie godzimy się na to oraz ubolewamy z tego powodu.

Demoliberalna Polska od 30 już lat przyzwyczaiła nas, zwykłych Polaków, że nie ma nic wspólnego z polskim interesem narodowym czy polską racją stanu. Serwilizm i uległość lokajów z rzekomo patriotycznego PiS-u wobec Panów z USA i Izraela jest już tak daleko idąca i tak wyraźna, że powinna być zauważalna nawet dla przeciętnych obywateli polskiego bantustanu. Politykierzy Prawa i Sprawiedliwości w murzyńskości wobec wielkich tego świata przegonili już nawet zaprzańców ze stronnictwa pruskiego czyli proniemieckiego, jakim jest Platforma Obywatelska. Szerokim echem odbija się w Polsce zupełnie niepotrzebny i szkodliwy konflikt "polskiego rządu" z życzliwym Polakom państwem irańskim.

Wieczne odpoczywanie racz IM dać Panie…

IM, czyli obu panom, którzy odeszli tego samego dnia. Jeden to opozycjonista, historyk sztuki i konserwator Wojciech Dąbrowski. Przez ponad półtorej miesiąca prowadził strajk głodowy pod Urzędem Miejskim w Gdańsku, protestował przeciwko eksmisji i domagał się spotkania z prezydentem miasta Pawłem Adamowiczem. Miał ciężko chorą żonę. Urzędnicy Adamowicza tłumaczyli, że „eksmisja została przeprowadzona zgodnie z prawem, z powodu wielokrotnie powtarzającej się sytuacji niepłacenia czynszu, co powodowało znaczne zadłużenie”.

W tym roku obchodzimy 193 rocznicę urodzin Romualda Traugutta - generała i ostatniego przywódcy Powstania Styczniowego. Traugutt urodził się 16 stycznia 1826 roku w Szostakowie na terenie Imperium Rosyjskiego, a dzisiejszej zachodniej Białorusi w guberni grodzieńskiej, w niezamożnej rodzinie szlacheckiej. Największy wpływ na jego wychowanie miała babcia Justyna Błocka, od najmłodszych lat wpajająca ukochanemu wnukowi wartości narodowe i patriotyczne. Po ukończeniu w 1842 roku nauki w gimnazjum w Świsłoczy próbował dostać się na trudne studia w Instytucie Inżynierów Dróg Komunikacyjnych w Petersburgu, jednak nie został przyjęty. Wybrał więc karierę wojskową i w 1845 roku rozpoczął edukację w szkole oficerskiej w Żelechowie.

2 stycznia 2019 roku obchodzimy 80 rocznicę śmierci największego polskiego polityka XX wieku - Romana Dmowskiego. Na pogrzeb w Warszawie w styczniu 1939 roku przybyło około 150 tysięcy Polaków z całego kraju i to mimo tego, że obóz sanacyjny całkowicie zignorował i zlekceważył śmierć tego wielkiego Polaka. Dmowski był jednym z największych myślicieli i pisarzy politycznych; mężem stanu, wizjonerem oraz znakomitym dyplomatą władającym biegle siedmioma językami obcymi. Roman Dmowski był słusznego zdania, że jeśli rozerwani przez trzech zaborców Polacy mają kiedykolwiek wybić się na niepodległość, to muszą stanąć po stronie jednego z dotychczasowych zaborców. Uważał Niemcy za największego i najgroźniejszego wroga Polski, ponieważ stały one jego zdaniem na wyższym poziomie cywilizacyjnym, państwowotwórczym i kulturalnym. Poza tym państwo niemieckie było duże, silne i bardzo sprawne - było ono śmiertelnym zagrożeniem dla całego świata słowiańskiego, a nie tylko Polski.

W kolejną rocznicę wprowadzenia stanu wojennego we Wrocławiu odbył się marsz pod hasłem 'Śmierć wrogom Ojczyzny', zorganizowany przez Romana Zielińskiego oraz Jacka Międlara, z udziałem dolnośląskiego oddziału OWP.

Opinia publiczna żyje tylko namiastką, a to co istotne nie może ujrzeć światła dziennego. Karmi się nas drobnostkami, a nikt nie informuje o pełnym triumfie wolności na Cmentarzu Orląt Lwowskich. Zaskakujące zjawisko miało tam miejsce chwilę przed obchodami 100-letniej rocznicy obrony polskiego miasta Lwowa przez młodzież w 1918 r.

14 grudnia na Wydziale Filozofii i Socjologii UMCS w Lublinie odbyła się konferencja "NSZ w walce o niepodległość Polski" zorganizowana przez Związek Żołnierzy NSZ oraz Fundacja im. Kazimierza Wielkiego. Głównym tematem była promocja książki "Rejon NSZ Małogoszcz" autorstwa Macieja Skrobota, syna por. Juliana Skrobota, ps. Rajmund, żołnierza podziemia niepodległościowego w regionie świętokrzyskim.

Obóz Wielkiej Polski wspólnie z innymi lubelskimi organizacjami narodowymi oddał hołd ofiarom stanu wojennego i późniejszych działań komunistycznej junty. Warto zauważyć, że pamięć w narodzie zaciera się z biegiem czasu i temat stanu wojennego nie wywołuje już takich emocji jak jeszcze kilka lat temu. Różnica jest zauważalna.

Środowiska antypolskie dołożyły wielu starań, aby zablokować tegoroczny Marsz Niepodległości. Kończąca swą skandaliczną kadencję HGW z lubością podawała do publicznej wiadomości, iż to ona jest „panem w Warszawie” i od jej widzi mi się, może rozwiązać marsz, w zasadzie kiedy tylko zechce. Ustawa o zgromadzeniach publicznych, nakłada na organizatorów obowiązek dbania o przestrzeganie prawa przez każdego z uczestników. A każde uchybienie może skutkować rozwiązaniem zgromadzenia. Innymi słowy, została zaprowadzona odpowiedzialność zbiorowa.

10 listopada delegacja Obozu Wielkiej Polski udała się pod pomnik Ojca Niepodległej Polski, męża stanu, Romana Dmowskiego. Złożyliśmy symboliczną wiązankę kwiatów oddając hołd wielkiemu Polakowi.

10 listopada tego roku obchodzić będziemy 574 rocznicę bitwy pod Warną, która dla świata chrześcijańskiego ostatecznie zakończyła się całkowitą porażką. W roku 1396 w bitwie pod Nikopolis Turcy rozgromili wojska papieskie, co dało im możliwość dalszych podbojów w Europie. Węgrzy czując realne zagrożenie tureckie zwrócili się do Polski z propozycją zawarcia sojuszu polityczno-militarnego. Władysław III przyjmując koronę Węgier de facto wziął na siebie obowiązek walki z rosnącymi w siłę Turkami. Po nieudanej wyprawie tureckiej na Belgrad w 1441 roku sułtan poniósł kilka klęsk w serii potyczek z wojskami węgierskimi Hunyadyego i posiłkami słowiańskimi. Była to tak zwana "długa kampania". Zmusiło to w końcu sułtana do podpisania bardzo korzystnego dla strony chrześcijańskiej traktatu pokojowego na całe 10 lat.

Zapraszamy na film dokumentalny na temat odradzającego się kultu Stepana Bandery, OUN-UPA oraz SS-Galizien na Ukrainie.

Film zrealizowany przez Obóz Wielkiej Polski.     

 Od kilkunastu dni jesteśmy świadkami głośnej afery na szczytach polskiej władzy. Okazało się, że kelnerzy lub jakieś służby, którzy nagrywali w byłej restauracji "Sowa i przyjaciele" najważniejszych "polskich" polityków, zrobili wielką przysługę państwu i społeczeństwu polskiemu. Na własne oczy zobaczyliśmy kto nami rządzi i jak traktowane jest państwo polskie. Państwo polskie jest traktowane przez demoliberałów różnych odcieni jak łup i zdobycz wojenna. Powiedzieć, że III Rzeczpospolita nie ma autentycznych elit politycznych, to tak jakby nic nie powiedzieć. Od 30 już lat rządzą nami najgorsze liberalne hieny, które za nic mają polski interes narodowy, czyli służbę państwu i Polakom. W normalnym kraju podstawowym zadaniem służby publicznej nie jest robienie własnych interesów, tylko dbanie o dobro wspólne i pomyślność wszystkich obywateli. W demoliberalnej, bezideowej Polsce jest wprost przeciwnie, polska polityka po 1989 roku jest rażącym przykładem wielu patologii tak zwanej "transformacji ustrojowej".

Na samym wstępie trzeba powiedzieć jasno: plajta całkowita. Nie może być mowy o żadnym sukcesie tego marszu. Absolutnie żadnym. Marsz odbył się w Lublinie, ale lubelski był w znikomym stopniu. Brak poparcia ze strony mieszkańców, organizator i większa część uczestników nie ma nic wspólnego z Lublinem, niektórzy uczestnicy tzw. marszu równości przyjechali jak wieść gminna niesie, aż z dalekiego Szczecina. Więc jaki to marsz lubelski? W Lublinie się odbył ale z miastem miał tyle wspólnego co bagnet z golarką elektryczną.

Pierwsze pogłoski o planowanym „marszu równości” pojawiły się w Lublinie już w sierpniu, rychło okazało się, że to nie plotki, a data marszu została zaplanowana na 13 października, tydzień przy wyborami samorządowymi. Kto wpadł na taki termin wydarzenia, to pytanie pozostawię otwarte. Organizatorem marszu jest Bartosz Staszewski, aktualnie student filologii szwedzkiej na WSPS w Warszawie, reżyser filmu „Artykuł 18” i organizator innego, podobnego wydarzenia w Częstochowie, gdzie „wsławił się” publicznym zaprezentowaniem narodowego godła w tęczowych barwach.

7 października tego roku obchodzimy 398 rocznicę śmierci wielkiego hetmana Rzeczypospolitej - Stanisława Żółkiewskiego. 16 września 1620 roku, pod Cecorą, wojska polskie dowodzone przez hetmana wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego stoczyły bitwę z Turkami. Wobec rosnącego zagrożenia ze strony Imperium Osmańskiego 73 letni hetman zorganizował źle przygotowaną zbrojną wyprawę na Mołdawię, by w ten sposób wyprzedzić uderzenie wroga. Na przełomie XVI i XVII wieku tereny dzisiejszej Rumunii, czyli Wołoszczyzna, Mołdawia i Siedmiogród były obiektami półoficjalnej ekspansji polskich magnatów, którzy rzadko kiedy kierowali się autentycznym interesem I Rzeczypospolitej.