Polska miała już w historii zorganizowaną komórkę zdrajców, była nią Konfederacja Targowicka. Jednak nawet po odzyskaniu przez Polskę niepodległości wyrosły nam kolejne zdradzieckie chwasty. Była nią partia KPP która wykazywała antypolskie nastawienie jeszcze przed inwazją bolszewicką. Wówczas jako legalnie działająca partia w Polsce postulowali o przyłączenie Górnego Śląska, Wielkopolski czy części Pomorza do Niemiec.

Dnia 9 sierpnia 2021 r. Stowarzyszenie Obóz Wielkiej Polski, Fundacja WOŁYŃ PAMIĘTAMY oraz Stowarzyszenie Polska Wolności wspólnie zaprotestowały przeciwko haniebnej inicjatywie Związku Harcerstwa Polskiego - „płomień braterstwa”. Jest to nic innego, jak godne potępienia „pranie mózgów” polskich harcerzy, poprzez namawianie do bratania się z ukraińską organizacją 'Płast'. Nie są nam znane pobudki ZHP – zupełna ignorancja, brak wiedzy historycznej czy celowe działanie, lecz nie może być zgody aby spadkobiercy Jana Bytnara ps „Rudy” dzisiaj bratali się z czcicielami SS Galizien. Dlatego też wspólnie zaapelowaliśmy, aby Główna Kwatera ZHP w trybie natychmiastowym zakończyła tą akcję. Natomiast jeśli osoby za to odpowiedzialne nie znają faktów – to sporządziliśmy przyspieszony kurs historyczny. Nasz list otwarty został przesłany do ZHP oraz do wiadomości Ministerstwa Edukacji i Nauki, Instytutu Pamięci Narodowej a także mediów.

Zjednoczeni jesteśmy przeciwko szarganiu dobrego imienia Polski, a nader wszystko pomordowanych rodaków, którzy nie o zemstę, lecz pamięć wołają i prawdę historyczną.

Poniżej przytaczamy pełną treść listu otwartego do ZHP.

Dnia 01 sierpnia 2021 r. przed godziną 17tą we Wrocławiu na Pl. Dominikańskim zebrali się patrioci by oddać hołd uczestnikom Powstania Warszawskiego oraz wszystkim ofiarom – żołnierzom i cywilom.

Jako, iż żyjemy w trudnych progresywnych czasach wymazywane są osiągnięcia polskich nacjonalistów. Oczywiście będę brać pod uwagę tych, którzy mieli wpływ na historię Polski i świata. Lista może być oczywiście dłuższa dlatego przedstawię wam tych których znam.  

1) Jan ''Rudy ''Bytnar 1921-1943 - komendant hufca harcerskich szarych szeregów, dowódca grupy szturmowej południe i członek ONR-u. Dowodził licznymi akcjami małego sabotażu jak gazowanie kin, stemplowanie kotwic lub haseł antynazistowskich na murach. Jako że cieszył się wysokim szacunkiem u kolegów z konspiracji to oni prosili dowództwo AK o jego odbicie z Pawiaka gdy został aresztowany. W historii Polski zasłynął jako niezwykle wytrwały męczennik, gdyż skatowany przez Gestapo nie wydał nikogo.  

Świat współczesny jest jak budynek stawiany na nędznych, kruchych, zgniłych fundamentach z lichego materiału budowanego, cały przerośnięty grzybem, gnijący, cuchnący i robaczywy. Są jednak i tacy, którym wystarczał, którzy się w nim czuli dobrze, bo byli u siebie w domu, byli to właśnie ci, którzy go stawiali "wielcy budowniczowie, murarze i masoni spod znaku sierpa i młota, ci, którzy Boga detronizowali, a czcili złoto i nadużycie, a nawet niektórzy z nich czcili i Szatana”.

Mija kolejna rocznica Powstania Warszawskiego. Dziś, jak co roku oddajemy cześć bohaterskim powstańcom. Ich ofiara jest dla nas powodem do dumy, szacunku i wiary w to, że "jeszcze Polska nie zginęła" póki pamiętamy! Póki czcimy ich trud i krew za nas przelaną. Bo oni poświęcili swoje życie dla Ojczyzny. Wychowani w duchu patriotyzmu, szacunku dla Boga, Honoru i Ojczyzny... nie potrafili inaczej. Lata okupacji odcisnęły swoje piętno. Pojawiła się szansa na to, aby wreszcie poczuć wolność, by wreszcie stawić czynny opór. Trudno mi sobie wyobrazić większe poświecenie i odwagę w dodatku w większości tak młodych ludzi. Jesteśmy dumni. Dumni, bo nikt na świecie nie ma takich bohaterów jak naród polski. Ich chęć walki była przeogromna. Doświadczyli przez lata co znaczy niemiecki but, widzieli morze krwi na ulicach, ale to ich tylko wzmocniło, tylko dodało sił i odwagi. Czekali tej godziny "W" jak zbawienia. I wreszcie stało się to na co czekali młodzi ludzie w Warszawie. Decyzja została podjęta.

Tym razem byliśmy przy pomniku Armii Krajowej na skwerze Kościuszki w Gdyni. Poświęcili swoje życie i zdrowie, wierząc w wolną Ojczyznę. Dokładnie 14 lutego 1942 roku powstała Armia Krajowa. W 1944 roku Armia Krajowa liczyła około 350 tysięcy żołnierzy. Polskie państwo podziemne i AK dawały Polakom nadzieję na przetrwanie, a odnoszone sukcesy w walce z okupantem – wykolejanie pociągów, niszczenie lokomotyw i samolotów – zasłużyły na wyróżnienie i uznanie państw alianckich. Głoszono powiedzenie, że Armia Krajowa Polski jest wzorem dla państw okupowanych w całej Europie. Pamiętamy o niezwykłych dokonaniach naszych rodaków w czasie II Wojny Światowej, o tym, że funkcjonowało wtedy Podziemne Państwo Polskie, które dysponowało naprawdę potężnymi siłami. Trzeba powiedzieć uczciwie, że postawa tych ludzi, którzy poświęcali swoje życie i zdrowie służbie Polsce do dziś napawa nas dumą i jest motorem napędowym do podejmowania innych, już pokojowych działań. Po to, by Polska pozostała wolna i niepodległa, by mogła się rozwijać i stanowić dom dla nas wszystkich.

Dnia 11 lipca 2021 r. we Wrocławiu odbyły się uroczystości upamiętniające ofiary ludobójstwa dokonanego przez Ukraińców – cywilów, sąsiadów oraz członków nazistowskich organizacji OUN-UPA na Polakach w latach 1939 – 1947 na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej. Niestety, na terenie dzisiejszej Ukrainy stawiane są pomniki przywódcom ludobójczych oddziałów nazistowskich OUN-UPA – R. Szuchewyczowi i S. Banderze, którzy wydawali rozkazy i namawiali do mordowania dzieci, kobiet i starców, w tym małżeństw mieszanych polsko-ukraińskich, zmuszając współmałżonka do zamordowania drugiego lub podzielenia jego losu.

Jednym z wielu charakterystycznych czynników cechujących polski nacjonalizm jest przede wszystkim silna autokrytyka naszych wad narodowych, naszej bierności i silnej mentalnej anarchii tak rozwiniętej w epoce złotej wolności szlacheckiej, w czasach której nastąpił całkowity rozkład instynktu państwowego. Polscy nacjonaliści zdawali sobie sprawę, że Polacy przesiąknięci tymi przywarami nie są zdolni aby stworzyć wielki i silny naród, stąd potrzeba zmian w naszej mentalności.

Dzień 11 lipca to data szczególna w sercach każdego Polaka z krwi i kości. Polaka świadomego historii własnej ojczyzny. W ten dzień oddajemy hołd polskim ofiarom ukraińskiego ludobójstwa na terenach Kresów Wschodnich II RP. 11 lipca to data Krwawej Niedzieli 1943r. kiedy to zmasowany atak band ukraińskich i ukraińskich sąsiadów zza miedzy, na Polaków sięgnął zenitu. Przerzynani piłami, krajani na kawałki siekierami umierali Polacy w straszliwych męczarniach. Zwykłe narzędzia gospodarskie stawały się narzędziami tortur... Ukraińcy odkryli, że zwykła łyżeczka do herbaty nadaje się do wydłubywania gałek ocznych, że na sztachety płotu bez trudu można nabić małe polskie dzieci. Tam na kresach rozpętało się piekło prawdziwe, tu na ziemi...

Nasza wizyta w Poznaniu była swoistą podróżą do kolebki Obozu Wielkiej Polski. Odwiedziliśmy nie tylko hotel, gdzie 4 grudnia 1926 r. z inicjatywy Romana Dmowskiego organizacja została założona, ale także kamienicę, w której mieszkał w latach 1920 – 1922.

Dnia 3 lipca 2021 r. delegacja Obozu Wielkiej Polski przybyła do Poznania, aby uczcić 102. rocznicę podpisania Traktatu Wersalskiego. Oddaliśmy hołd jednemu z sygnatariuszy – Ignacemu Janowi Paderewskiemu. Wielkiemu pianiście i gorącemu patriocie. To właśnie przyjazd I. J. Paderewskiego do Poznania 27 grudnia 1918 r. był bezpośrednim impulsem do wybuchu Powstania Wielkopolskiego.

 Dzisiaj musimy stawiać na suwerenność i pronarodową politykę prorodzinną, odtworzenie fundamentów cywilizacji łacińskiej i katolickiej. Katolicką idee wprowadzać, nauczać, tworzyć podstawy, realizować, edukować. To nasze cele narodowe, polskie. Bez tego dodatku a może coś wolnościowego, liberalnego, może rosyjskiego, może amerykańskiego, izraelskiego, niemieckiego, francuskiego. Tak jakby polskiego nie było, kultury, historii zmagań o niepodległość, milionów poległych w walkach o suwerenność.

Dnia 28 czerwca 2021 r. stowarzyszenie Obóz Wielkiej Polski przesłało do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oraz do wiadomości Wojewodzie Dolnośląskiemu skargę, na uchwałę Rady Miasta Wrocławia, przyznającą Nagrodę Wrocławia - Fundacji Ogólnopolski Strajk Kobiet. W załączeniu przedstawiamy treść naszego zawiadomienia.