4 marca 2018 odbył się w Gdańsku po raz czwarty Marsz Pamięci Żołnierzy Wyklętych. Uroczystość poprzedziła Msza Św. w kościele św. Brygidy. Kościół św. Brygidy zawsze był miejscem, gdzie gromadzili się gdańscy patrioci, dlatego wszelkie uroczystości patriotyczne zaczynają się w tym kościele. Po zakończeniu ceremonii religijnej przed kościołem uformował się marsz, który przeszedł ulicami Starego Miasta.

24 lutego tego roku przypadła 65 rocznica śmierci tego wielkiego polskiego patrioty, znakomitego generała brygady Wojska Polskiego i dowódcy Armii Krajowej. Fieldorfa najbardziej znamy i cenimy z działalności w Kedywie - Kierownictwie Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej, którego był organizatorem oraz dowódcą od sierpnia 1942 roku do marca 1944 roku, używając pseudonimu "Nil". Słynny Kedyw zajmował się między innymi odbijaniem cennych więźniów, przeprowadzaniem akcji odwetowych na funkcjonariuszach Gestapo, SS i policji, a także likwidowaniem zdrajców - kolaborantów, konfidentów i szmalcowników, którzy wydawali oraz denuncjowali ukrywających się w Polsce Żydów. Dlaczego w Polsce przed II wojną światową było ponad trzy miliony Żydów? Ponieważ w Polsce czuli się bezpiecznie i komfortowo, a antysemityzm krajów Europy Zachodniej spowodował wyrzucenie ich z tych nietolerancyjnych państw.

 Mamy sytuację w polskiej przestrzeni politycznej i społecznej, można powiedzieć wyjątkową. Jej wyjątkowość wynika z zaskakującej postawy, do tej pory przestawianych jako niezawodnych przyjaciół Polski, dwóch państw. Jedno z tych państw to Stany Zjednoczone, a drugie - Izrael.W okresie poprzedzającym nagły wykwit kwestii odpowiedzialności za przypisywanie Polsce udziału w Holokauście Żydów, mieliśmy jakby ciągły festiwal składanych deklaracji przez polityków obozu władzy na rzecz Żydów i państwa Izrael. Możemy tu wymienić wybudowanie w centrum Warszawy, i to za wyjątkowe pieniądze, muzeum „POLIN”. Podobno budowa tego obiektu pochłonęła 300 milionów złotych.

 Dziś przypada 363 rocznica śmierci wielkiego polskiego patrioty - świetnego dowódcy i hetmana polnego koronnego Stefana Czarneckiego, który zmarł w dniu 16 lutego 1665 roku na skutek wielu ran odniesionych w walce. Śmierć zastała go w prostej chłopskiej chacie w Sokołówce koło Złoczowa pod Lwowem. Został pochowany w rodzinnej Czarncy koło Włoszczowy, gdzie również w 1599 roku się urodził. Do wysokiej pozycji w I Rzeczypospolitej doszedł dzięki swojej wytrwałości, uporowi i umiejętnościom. Jako jeden z dziewięciu synów niezamożnego szlachcica Krzysztofa rozpoczął swą karierę od zwykłego żołnierza, by stać się z czasem jednym z największych polskich wodzów i bohaterów narodowych, o którym jest mowa w polskim hymnie.

Otóż nie drodzy rodacy. Na przestrzeni wielu lat ferowano wyroki niesłuszne na polskich narodowcach i patriotach. Zarzuty antysemityzmu, próby zakłócania porządku publicznego, zaśmiecania były tylko kluczami, aby zamknąć usta Polakom nie zgadzającym się na jakąkolwiek podległość obcym rządom. Ostatnim takim przykładem jest Piotr Rybak, który otrzymał wyrok za spalenie kukły hochsztaplera i spekulanta politycznego, Georga Sorosa. To właśnie m.in. Soros jest odpowiedzialny za ściąganie nielegalnymi drogami tzw. uchodźców wojennych.

Dnia 20.01.18 we Wrocławiu, w kościele św. Franciszka odbyła się prelekcja ks. prof. Tadeusza Guza i historyka sztuki Krzysztofa Karonia. Prelegenci przedstawili szczegółowo istotę marksizmu jako zamachu na substancjalność człowieka, roślin i zwierząt, sprowadzając je do bytów wyłącznie materialnych. Bez transcendentalnej obecności Boga, kreatora, Marks i Engels chcieli udowodnić, że materia istnieje bez bytu "wyższego". Pobudzając pragnienia materialne, wszczepiali chore idee zagłady. Według Marksa należy ludzkość cofnąć od katolicyzmu do pierwotnych poziomów "barbarzyństwa".

Szerokim echem odbija się w Polsce brutalny i ostry atak środowisk żydowskich w wewnętrzne sprawy Polski i Polaków. Mam tu na myśli nowelizację ustawy o Instytucie Pamięci Narodowej, która przewiduje karę do trzech lat więzienia lub grzywny za przypisywanie narodowi polskiemu odpowiedzialności lub współodpowiedzialności za popełnione przez III Rzeszę Niemiecką zbrodnie nazistowskie lub w inny sposób rażące pomniejszanie odpowiedzialności rzeczywistych sprawców tych zbrodni. Ustawa umożliwia słuszne wszczynanie postępowań karnych za zaprzeczanie takim zbrodniom.

Jednym z najważniejszych wydarzeń w najnowszej historii Polski były tzw. "obrady okrągłego stołu", które miały miejsce od 6 lutego do 5 kwietnia 1989 roku. Był to okres, w którym załamał się w Polsce system komunistyczny i wynikający stąd ustrój jednopartyjny oparty na monopolu władzy partii komunistycznej - Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. "Państwo ludowe" przechodziło poważny kryzys, coraz częściej wybuchały masowe strajki inicjowane przez zagraniczne, zachodnie czynniki, które paraliżowały celowo polską gospodarkę. Samozwańczy reprezentanci "Solidarności" wywodzący się z żydowskiego Komitetu Obrony Robotników dogadali się ponad głowami narodu z komunistami. W ten sposób narodziła się III Rzeczypospolita, czyli realnie PRL- bis.

W 2015 r. Vladimir Putin został zapytany przez reportera, czy mógłby wyjaśnić dlaczego „kraje z Układu Warszawskiego takie jak Polska i inne kraje bałtyckie, będące dzisiaj członkami NATO, czują się zagrożone przez Rosję? NATO zadecydowało o utworzeniu sił specjalnych w celu rozwiązania tych problemów. „Czy Zachód ma rację w swojej determinacji, by powstrzymać „rosyjskiego niedźwiedzia” i dlaczego Rosja wciąż mówi tak kontrowersyjnym tonem?”

21 stycznia 2018 roku obchodzić będziemy 144 rocznicę urodzin wielkiego polskiego patrioty, trzykrotnego premiera II Rzeczpospolitej i znakomitego przywódcę prawicowego Polskiego Stronnictwa Ludowego "Piast". Wincenty Witos to wybitny polityk ludowy, mąż stanu, pisarz społeczno - polityczny i publicysta. Urodził się 21 stycznia 1874 roku, we wsi Wierzchosławice w powiecie tarnowskim, w biednej chłopskiej rodzinie posiadającej dwumorgowe gospodarstwo. Od 1895 roku związany ze Stronnictwem Ludowym w Galicji. 27 lutego 1903 roku został wybrany do Rady Naczelnej Polskiego Stronnictwa Ludowego. W lutym 1908 roku został posłem do galicyjskiego Sejmu Krajowego we Lwowie.

Szerokim echem odbija się w Europie decyzja o uruchomieniu przeciwko Polsce art. 7 Traktatu o Unii Europejskiej. Niemieckie media rozpisują się na temat słuszności tej decyzji, przekonując o zagrożeniu praworządności oraz demokracji w naszej Ojczyźnie. W publicznej debacie pojawiły się także sugestie dotyczące podjęcia podobnych kroków wobec Rumunii. Obrona stanowiska Polski oraz Rumunii komentowana jest jako głos wprost z „mrocznej izby nacjonalizmu”. Europa Zachodnia nie potrafi, bądź nie chce zrozumieć, że może istnieć zdrowy, potrzebny tak narodowi jak i jego interesom patriotyzm oraz nacjonalizm wolny od zabarwienia faszystowskiego i dyktatorskiego zacięcia. Każdy przejaw samostanowienia o swoim bycie jest torpedowany takimi właśnie określeniami. Od dawna trwa nagonka, czy wręcz próba wzbudzenia odrazy wobec suwerennych decyzji. W to miejsce wprowadza się ciągły bój o zmianę sposobu postrzegania z narodowego na unijny. Nie może więc dziwić zapowiedź Martina Schulza dotycząca ustanowienia Stanów Zjednoczonych Europy. Projekt IV Rzeszy Niemieckiej jest wdrażany sukcesywnie od dekad, a jego promotorzy mają już znaczące osiągnięcia, znajdując się już bardzo blisko celu.

79 lat temu w Drozdowie koło Łomży odszedł od nas jeden z największych polityków w polskiej historii. Ideowy ojciec obozu narodowego, który wykonał ogromną, wręcz tytaniczną pracę, by wydobyć społeczeństwo polskie z popowstańczego przygnębienia, marazmu i apatii. Roman Dmowski, o którym tu mowa, zorganizował je w naród świadomy swojej misji dziejowej, tożsamości i celów politycznych. Dmowski to także znakomity publicysta i pisarz polityczny, strateg, krasomówca oraz wielki znawca europejskiej geopolityki. Był wizjonerem – myślał o Polsce i polskich pokoleniach na pięćdziesiąt lat do przodu.

Wielkopolska, ta niezwykle ważna kolebka państwa polskiego w czasie II rozbioru Polski w1793 roku, została zagarnięta przez głównego pomysłodawcę rozbiorów Polski ‒ Prusy. Dzięki gospodarności, zaradności i solidarności narodowej Wielkopolanom udało się wygrać walkę z germanizacją. W dniu 4 listopada 1918 roku wysłali na odsiecz Lwowa pierwszy oddział. Na ziemiach zaboru niemieckiego główną siłą polityczną była popularna i ceniona tu Narodowa Demokracja, czyli de facto najbardziej propolski obóz polityczny. Za najważniejszy ośrodek władzy uważano Komitet Narodowy Polski w Paryżu z dr Romanem Dmowskim na czele, który znalazł uznanie wszystkich, antyniemieckich mocarstw. Chwilowo od wydarzeń, jakie następowały w Królestwie starali się trzymać z daleka, gdyż w niepewnej sytuacji politycznej nie chcieli się pozbywać ochrony, jaką zapewniały im czasowo sprawne władze niemieckie. Józefa Piłsudskiego słusznie traktowali, jako polityka idącego na pasku Niemiec i człowieka lewicy.

Pytam się gdzie jest "ta siła Ruchu Narodowego, która partiom obecnego establishmentu nawet się nie śniła"? Niestety republika okrągłego stołu, jak na razie, ma się dobrze i nie zamierza kapitulować. Kolejną tragedią narodową Polaków, podczas tak zwanej "transformacji ustrojowej", było gospodarcze skolonizowanie przez kraje starej Unii Europejskiej, a zwłaszcza przez Niemcy. Polski kapitał był bezwzględnie rugowany, z przestrzeni państwa polskiego, zarówno przez każde kolejne "polskie władze i ekipy rządowe", jak i przez zagraniczną, dotowaną, nierówną konkurencję!

W Dzień Święta Niepodległości delegacja Obozu Wielkiej Polski złożyła wiązankę kwiatów pod pomnikiem Romana Dmowskiego w Warszawie.

Czołem Wielkiej Polsce!

4 grudnia 1926r. w Poznaniu założony został Obóz Wielkiej Polski z Romanem Dmowskim na czele jako Wielkim Oboźnym. Głównym celem organizacji była chęć zjednoczenia środowisk narodowych w jednym tworze, jako przeciwwaga dla rządów sanacji. Dzisiaj, w 91. rocznicę tego aktu, główne cele są wciąż aktualne. Tak jak na przykład obecny rząd, jawnie nawiązujący do sanacji i kultu J. Piłsudskiego. Obecna marginalizacja obozu narodowego w przestrzeni publicznej jest spowodowana głównie naszym rozbiciem. Powstaje wiele nowych organizacji, nawet prawnie niezarejestrowanych, ale z szumnymi nazwami na portalach społecznościowych. Każda z nich próbuje przeciągać działaczy z jednej kanapy do nowej. Jest ruch wewnętrzny pomiędzy nimi, ale bez świeżej krwi i bez szans na szersze zaistnienie. Pomimo, że jest już organizacja legalnie działająca, z solidnymi fundamentami jakie są wymagane w czasach w jakich przyszło nam żyć, dalej co niektórzy wolą sami tworzyć własne kółka wzajemnej adoracji. Często z chorej ambicji, braku chęci porozumienia się z innymi, obrażaniem się z byle powodu. „Są ludzie, którzy w polityce uznają tylko żniwo – nawożenie, orka i siew są niepotrzebne. Są tacy, którzy podczas pierwszych robót w polu już pytają o plon, a gdy nie widzą, zniechęcają się i odchodzą” - Roman Dmowski.