Urodzony 8 I 1904 w Majkowie, pow. Piotrków Trybunalski, w rodzinie z patriotycznymi i katolickimi tradycjami, syn Józefa. Po ukończeniu studiów filologicznych na UW w 1928 pracował jako nauczyciel języka polskiego w szkołach średnich w Ostrowi Mazowieckiej, Milanówku, następnie w Warszawie. W czasie okupacji niemieckiej w konspiracji jako działacz SN.
Był jednym ze współorganizatorów NOW, a po połączeniu z AK członkiem SN NOW-AK. Ranny i aresztowany przez gestapo 17 I 1943, początkowo osadzony na Pawiaku, następnie Majdanku, a w kwietniu zesłany do obozu koncentracyjnego w Buchenwaldzie. W sierpniu 1945 powrócił do kraju i wraz z innymi działaczami podjął próby legalnej działalności w SN. Wobec odmowy władz działał nielegalnie, w ostatnim ZG SN pełnił funkcję prezesa. Aresztowany 13 XII 1946, po długotrwałym śledztwie w maju 1948 został skazany na karę dożywotniego więzienia. Zmarł 24 VI 1948 w więzieniu mokotowskim w niewyjaśnionych do końca okolicznościach. Pochowany na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.
C. Leopold, K. Lechicki, „Więźniowie polityczni w Polsce...”, s. 27; „Niewinnie Straceni...”, s. 27 (il.); „Wokanda” 1990, nr 14 (listy); Materiały przekazane przez żonę Leona Dziubeckiego Zofię Dziubecką z Warszawy
Komentarze obsługiwane przez CComment