Warszawa dn. 28 .06.2016 r. Delegacja Obozu Wielkiej Polski, na czele z Prezesem Dawidem Berezickim ,oddała hołd Romanowi Dmowskiemu z okazji 97 rocznicy podpisania Traktatu Wersalskiego - aktu prawnego państw zwycięskich I Wojny Światowej, uznającego niepodległość Polski.

Witamy Wszystkich zebranych w dniu 97. rocznicy Traktatu wersalskiego!
Podziękowania organizatorowi Panu doktorowi Eugeniuszowi Sendeckiemu.
Szanowni Państwo! 28 czerwca 1919 roku został podpisany w Wersalu główny akt kończący I Wojnę Światową. Miało to miejsce podczas konferencji pokojowej w Paryżu w okresie 18 stycznia 1919 roku do 21 stycznia 1920 roku. Polska znalazła się w gronie 27. zwycięskich państw. Na Konferencji Polaków reprezentowali: Ignacy Paderewski i Roman Dmowski - mężowie stanu, którzy swoje życie, zdolności i autorytet całkowicie poświęcili sprawie polskiej, odzyskania niepodległości, zbudowania państwa po 123 latach niewoli. Pieczęci do dokumentu pokojowego użyczył ordynat Maurycy Zamojski./
To wspaniałe wydarzenie dla nas - Polaków, powstanie Państwa Polskiego, nie miało miejsca przez przypadek. To jest wynik pracy całego Narodu poprowadzonego przez mądrą, roztropną i nieugiętą politykę Obozu Narodowego na czele z Przywódcami. Wreszcie udało się otworzyć oczy rodakom na zgubę forsowania nieprzemyślanych zrywów niepodległościowych - kolejnych powstań, które przynosiły korzyść naszym historycznym wrogom, przede wszystkim - Niemcom. Akcje przeciwrosyjskie, a w sumie w interesie Niemiec, nie Polski, obozu powstańczego związanego z Józefem Piłsudskim, nie przyniosły efektów. Naród tym razem nie dał się wciągnąć w kolejną niepotrzebną ofiarę polskiej krwi. Deklaracja posła kieleckiego Wiktora Jarońskiego w Dumie Państwowej wyraziła solidarność Narodu Polskiego z Rosją w jej walce z Niemcami. Dopiero traktat brzeski Rosji Sowieckiej z Niemcami w marcu 1918 roku, wykluczył ją z obozu państw sojuszniczych i sygnatariuszy Traktatu w Wersalu.
W wyniku zakończenia wojny liczne narody, w tym słowiańskie, odzyskały swój byt państwowy. Niestety, Wielkopolska, Pomorze, Śląsk, Warmia, Mazury, dopiero po II Wojnie Światowej w pełni weszły w skład Państwa Polskiego. W imieniu Polaków główną walkę dyplomatyczną na Konferencji prowadził Roman Dmowski. Opisał ją w swym dziele: "Polityka polska i odbudowanie państwa". To obowiązkowa lektura każdego Polaka, który rości sobie prawo publicznie wypowiadać się o polskiej polityce. Główny nacisk na powstanie jak najmniejszego i najsłabszego Państwa Polskiego kładli Niemcy oraz diaspora żydowska. Strona angielska również nie była przychylna.
Ostatnim dalekosiężnym w skutki antypolskim aktem upadających Niemiec było wysłanie w salonce z Magdeburga Piłsudskiego 11 listopada 1918 roku. To było przygotowanie do zamachu na faktyczną demokrację w Polsce, Zamachu Majowego z 12 maja 1926 roku. Jak się okazuje niemiecka drużyna potrafi grać do ostatniego gwizdka, i jeszcze po nim. Wyciągajmy z tej niezakłamanej historycznej wiedzy, wnioski. Wobec takich okoliczności, to 28 czerwca ma większe prawo, aby być Dniem Niepodległości Polski.
Historia lubi się powtarzać i jest nauczycielką życia. W dzisiejszej Polsce, niestety zgubny nurt pchania Polaków do nieprzemyślanego i szkodliwego dla nas konfliktu zbrojnego, jest faworyzowany przez poprawność polityczną, również obecnego Rządu PiS-u. Piłsudski ciągle wymachuje szabelką w kierunku sąsiada-Rosji, która wcale nie ma ochoty na żadną wojnę z Polską, a wręcz przeciwnie, pragnie współpracy na wszystkich poziomach.
Obóz Wielkiej Polski, kontynuując polityką przedwojenną, w obręb narodu wpisuje wszystkie klasy społeczne, na które składają się Polacy: chłopów, robotników, inteligencję, przedsiębiorców, itd. Czy uda nam się dzisiaj przekazać rodakom prawdziwy obraz polityki polskiej, nie zatruty propagandą konfliktów za wszelką cenę. To jest nasze zadanie. Ten Uroczysty Dzień i ten wspaniały Pomnik Romana Dmowskiego są odpowiednim kontekstem tego pytania.
Czołem Wielkiej Polsce!"