Manifestacja 3 maja 1987 r. w katedrze na Wawelu jest jedną z jego kolejnych. Nie wie, że bezpieka chce zrobić z tego pokazówkę na całą Polskę...
Jest Msza św., potem on, współzałożyciel Niepodległego Ruchu Robotniczego, przemawia i na czele manifestacji schodzi ze Wzgórza Wawelskiego. Zasadzka pod Wawelem
- Widzę nagle, jak znany mi już z wcześniejszego tłumienia zamieszek milicjant Kazimierz L. przejmuje nasz transparent, potem już nic nie pamiętam... - milknie na wspomnienie tamtych chwil.

Nie wie, że to on jest celem ataku. Tomasz W. z krakowskiej komendy milicji, miłośnik wschodnich sztuk walki, i jego kompan bokser z milicji - Kazimierz L., rzucają się na niego jak sępy. Tłuką, kopią. Łamią nos, żuchwę, żebro, kostkę stopy... Nieprzytomnego zabierają na komendę.

To była próba zabójstwa
- Myślałam, że nie żyje - tego widoku nigdy nie zapomni Agata Michałek-Budzicz , była działaczka KPN, którą esbecy chcieli uprowadzić przed manifestacją.

Razem z innymi złapanymi uczestnikami nielegalnej demonstracji stała pod ścianą w komendzie z podniesionymi rękami, gdy zobaczyła, jak wlekli Romanowskiego.

- Zbyszek był cały we krwi, bez życia, stopa wyglądała jak oderwana - opisuje makabryczny obraz. - K... zrobimy z wami tak samo - wrzasnął do nas któryś z milicjantów.

- To była próba zabójstwa - nie ma wątpliwości Ryszard Majdzik , działacz Solidarności. - Obok morderstw Bogdana Włosika i Ryszarda Smagury, Zbyszek jest człowiekiem najbardziej skatowanym ze wszystkich krakowskich opozycjonistów.*

Zbyszek człowiek czynu, do końca wierny swoim ideałom . Wraz z przyjaciółmi walczył z systemem o swoje lepsze życie zniszczone przez sb-eckich katów. Z 522 zł rentą nigdy nie doczekał się zadość uczynienia od państwa polskiego. W ostatnich tygodniach życia związał się z Obozem Wielkiej Polski. Razem z Kaziem Juszczykiem snuli plany uruchomienia wielkiego frontu niepodległościowego w strukturach Obozu Wielkiej Polski. Mieli szerokie wsparcie od Zarządu OWP, kilka wspólnych akcji, plany na przyszłość.

Opr. Janusz Mucha