Dnia 11 stycznia 2014 r. czteroosobowa delegacja OWP uczestniczyła w konferencji zorganizowanej z okazji 75 rocznicy śmierci Romana Dmowskiego. Rok 2014 jest rokiem szczególnym gdyż przypada w nim także 150 rocznica urodzin Wielkiego Oboźnego. Na zdjęciu głównym (od lewej): Jacek Wójcikiewicz (członek Komisji Rewizyjnej OWP), Krzysztof Kapłon (przewodniczący Sądu Koleżeńskiego OWP, Zbigniew Juźków (pełnomocnik OWP na Ochocie) oraz Adam Uznański (pełnomocnik OWP w Wołominie).

Jako pierwszy głos zabrał prof. Maciej Giertych . W swoim przemówieniu przedstawił podstawy ideowe myśli narodowej m.in. związek z Chrześcijaństwem, przestrzeganie zasad etyki ,wyczulenie na zagrożenie ze strony Niemiec. W swoim przemówieniu profesor przytoczył bardzo dobry przykład jak ważna jest etyka w sprawowaniu władzy. Mianowicie Bolesław Śmiały stracił koronę gdyż zabił biskupa Stanisława . Zwrócił też uwagę jak ważna jest tożsamość narodowa wśród ludzi, weźmy na przykład wszelkiego rodzaju emigrantów którzy tracą zapominają o swojej przynależności narodowej i ulegają degeneracji.

Jako kolejny swój wykład wygłosił red. Jan Engelgard. Przedstawił on wyniki badań historycznych na temat Romana Dmowskiego oraz przejawy upamiętnienia Dmowskiego po 1989r. Roman Dmowski przez bardzo długi czas był skazany na niepamięć. Władze PRL skutecznie uniemożliwiały działanie wszelkich organizacji narodowych. Sytuacja zaczęła powoli się zmieniać już w latach 80-tych za sprawą prof. Macieja Giertycha działającego w Radzie Konsultacyjnej przy Przewodniczącym Rady Państwa. W tym czasie nakładem IW PAX ukazują się także prace Dmowskiego . Jan Engelgard za najważniejsze wydarzenia po 1989 r. uważa uchwałę Sejmu z 1999r . upamiętniającą osobę Dmowskiego oraz pojawienie się Prezydenta pod pomnikiem w 2011r. Ukazała się biografia polityka napisana przez Krzysztofa Kawalca. Niezwykle cennych i nieznanych wcześniej informacji dostarcza nam tak zwane „Archiwum Dmowskiego” znajdujące się obecnie w Muzeum Niepodległości.

Prof. Adam Wielomski przedstawił Dmowskiego jako polityka głównego nurtu, jako człowieka który swoje poglądy dostosowywał do panujących w społeczeństwie poglądów. Działaniem takim było opowiedzenie się po stronie Rosji i Ententy w 1914r. Dmowski wiedział że Cesarstwo Austro-Węgierskie jest słabe i istnieje dzięki wsparciu Niemiec . Interesem Polski jest więc bycie wśród państw zwycięskich. Już po 1918r. widząc jak upadały wielkie cesarstwa opowiedział się za demoliberalnym modelem sprawowania władzy, w latach 20 XXw. gdy w Europie powstawały państwa autorytarne Dmowski poparł te tendencje.

O patriotyzmie i nacjonalizmie mówił dr.Wojciech Wierzejski . Przedstawił kilka wersji rozumienia tych pojęć m.in. jak je rozumiał Georg Orwell czy Charles de Gaulle . Jako naszych rodzimych myślicieli przedstawił Zygmunta Balickiego, Romana Dmowskiego oraz o .Józefa Bocheńskiego . Dr. Wierzejski szczególnie polecał prace o.Bocheńskiego jako niezbędną lekturę.

O geopolitycznych aspektach myśli Romana Dmowskiego mówił Robert Kuraszkiewicz. Dmowski analizował wszelkie procesy zachodzące w państwach zaborczych. Uważał że największe zagrożenie jest ze strony Niemiec . I jeżeli Polska ma odzyskać niepodległość to Niemcy muszą być słabe . Dlatego opowiadał się po stronie Ententy i Rosji. Mawiał że każde zwycięstwo Niemiec to klęska sprawy polskiej .

Maciej Motas przedstawił jakie kontrowersje wywołało odsłonięcie pomnika Dmowskiego w Warszawie. Szczególnie protestowała społeczność Żydowska pod przewodnictwem Marka Edelmana oraz środowiska z nią związane. Pojawiły się oskarżenia pod osobą tego wybitnego Polaka. Do najbardziej absurdalnych należy oskarżenie o popieranie hitleryzmu a nawet o to, że Hitler swoją idee holocaustu wziął właśnie od Dmowskiego.

Ostatnim prelegentem był Michał Krupa. Dokonał on analizy artykułu Dmowskiego z „Przeglądu Wszechpolskiego„. Postawił on Dmowskiego w grupie niewielu polityków którzy łączyli teorię z praktyką i ich myśli zostały wcielone w życie.