Struktura organizacyjna Ruchu Młodych pokrywała się ze strukturą OWP. Na czele Dzielnicy Zachodniej stanął Edward Borkowski, którego wkrótce zastąpił Jan Zdzitowiecki. Dzielnicę Lwowską objął Tadeusz Bretoni, a następnie Klaudiusz Hrabryk. Dzielnicą Warszawską kierował Jan Jodzewicz. Natomiast na czele Dzielnicy Lubelsko-Wołyńskiej stanął Ludwik Christians. W Krakowie i Wilnie nowa organizacja w początkowym okresie ograniczyła się praktycznie do objęcia Młodzieży Wszechpolskiej.
Powołanie przez Romana Dmowskiego OWP nadało nową jakość życiu politycznemu przedwojennej Polski. Był to nowy typ organizacji opartej na zasadach hierarchii, dyscypliny i odpowiedzialności osobistej za każdy odcinek pracy. OWP miało przygotowywać sie do "czynu", czyli przejęcia w odpowiedniej chwili władzy, nadając jej silny, narodowy autorytet, wyprowadzić kraj z anarchii, bezładu i stagnacji.
W 150. rocznicę powstania styczniowego oraz w 110. rocznicę urodzin Jędrzeja Giertycha, która minęła 7 stycznia 2013 roku, środowiska narodowe wydały reprint jego pracy pt. „Kulisy powstania styczniowego”. W podsumowaniu Autor pisał: „Powstanie było wielkim błędem i nie należało go robić. Przyniosło ono Polsce całą lawinę nieszczęść i cierpień, ale największą klęską jaką ze sobą pociągnęło było pogorszenie położenia politycznego Polski.”
Na propisowskim (a niegdyś elpeerowskim) portalu prawy.pl zamieszczono w dniu wczorajszym (08.01) symptomatyczną wymianę ciosów pomiędzy szefem tzw. Obozu Narodowo-Radykalnego, Przemysławem Holocherem („wyjdziemy na ulice i pokażemy, że ten system nas nie przeraża”, park Agrykola w Warszawie, 11.11.2012) i Wojciechem Wierzejskim, b. prezesem Rady Naczelnej Młodzieży Wszechpolskiej, b. członkiem Zarządu Głównego Stronnictwa Narodowego (w l. 1996-2001) i b. p.o. prezesa LPR („Nie ma dziś w Polsce prawicy narodowej.”, prawy.pl, 12.09.2011).