Punktualnie o godzinie „W” zawyły syreny a Plac Dominikański pokrył się blaskiem rac. Tak Wrocław oddał cześć powstańcom warszawskim. Jak grzmot brzmiało gromkie „cześć i chwała bohaterom!” Siły prewencyjne policji oddzielały grupę narodowo-patriotyczną liczącą około 100 osób od grupki lewaków, UBywateli i kodomitów. Niczym zniewolone myszy wobec watahy wolnych wilków.

W Powstaniu Warszawskim oprócz jednostek Armii Krajowej brały także udział jednostki NSZ w sile ok. 5 tys. żołnierzy w oddziałach brygady dyspozycyjno-motorowej „Koło” zgrupowania Chrobry, pułk im. gen. W. Sikorskiego „Sikora”, pułk im. gen. J. Dąbrowskiego, Kompania NSZ „Warszawianka”. W walkach udział brało ok. 2 tys. żołnierzy Narodowej Organizacji Wojskowej – AK w oddziałach batalion Gustaw, Harnaś, Antoni. Żołnierze NSZ walczyli we wszystkich oddziałach Powstania Warszawskiego. Spór o celowość powstania rozpoczął się jeszcze przed jego wybuchem. Głównie w osobach płk. Kazimierza Iranka-Osmeckiego i płk. Janusza Bokszczanina.

Płk. Leopold Okulicki przyleciał z rozkazami od naczelnego wodza gen. Sosnkowskiego, aby nie wywoływać powstania z uwagi na sytuację militarną i polityczną Polski. Jednakże pod wpływem obecnych na spotkaniu Tadeusza Komorowskiego „Bora”, Antoniego Chruściela „Montera” a pod nieobecność płk. Janusza Bokszczanina „Sęka” i Kazimierza Iranka-Osmeckiego, którzy nie zostali o czasie wezwani, powstanie zostało wywołane. Gdy płk. L. Okulicki został poinformowany przez obydwu pułkowników o rzeczywistej sytuacji militarnej powstania, miał złapać się za głowę, gdyż uważał że został oszukany przez poprzednich oficerów, ale było już za późno.

W dniach 5-7 sierpnia 1944r miała miejsce rzeź Woli. Wymordowano 40-60 tys. mieszkańców, w tym dzieci, kobiety, starców i powstańców. Mordu dokonały niemieckie jednostki SS, niemiecki garnizon oraz 3 pułk Kozaków Reinefartha, pułk kryminalistów Dirlewangera, oddziały Hermann Goring. W Powstaniu Warszawskim zginęło około 200 tys. Polaków. Raptem połowa powstańców miała broń. Sowieci niemal w ogóle nie dokonywali zrzutów broni, mimo że mieli takie możliwości. Powstańcy walcząc 63 dni w stolicy ginęli wraz z cywilami nierzadko śmiercią męczeńską.

Dziś niektórzy zarzucający kolaborację AK i NSZ z Niemcami powinni być okryci hańbą i wiecznym, publicznym milczeniem. W taki haniebny ton wpisują się niektóre media, w tym Gazeta Wybiórcza oraz część antypolskich urzędników. Należy zwalczać prawdą takowe wątpliwe moralizatorsko przekaźniki, gdzie pod ich wpływem w mózgu następuje psucie się i rdzewienie styków, w konsekwencji obumieranie szarych komórek umysłowych.

Cześć i chwała bohaterom Warszawy!

Dominik Harpia