27 sierpnia 2017r. w Gdańsku, w przeddzień 71 rocznicy śmierci, przeszedł Marsz Pamięci Danuty Siedzikówny -„Inki” i Feliksa Selmanowicza „Zagończyka”. W marszu wzięli udział członkowie organizacji patriotycznych, w tym przedstawiciele OWP i mieszkańcy Gdańska.

Danuta Siedzikówna urodzona w 1928 roku była sanitariuszką i łączniczką 5 Wileńskiej Brygady AK. Została aresztowana przez UB w Gdańsku 20 lipca 1946 roku podczas wyprawy po zaopatrzenie medyczne.

Feliks Selmanowicz urodził się w 1904 roku. We wrześniu 1939 roku został mianowany na stanowisko sierżanta w batalionie KOP. Dwukrotnie aresztowany przez Litwinów i NKWD. Zbiegł z transportu w czerwcu 1941 roku i prowadził działalność wywiadowczą. W 1944 dołączył do oddziałów AK” Szczerbca” i „Łupaszki”. Następnie został mianowany dowódcą 2 kompanii w 4 Brygadzie Armii Krajowej. Po bitwie o Wilno w lipcu 1944 r. rozbrojony przez Sowietów, wywieziony do Kaługi i przymusowo wcielony do armii sowieckiej. Zbiegł w kwietniu 1945 roku i przedostał się do Polski .Od stycznia 1946 roku był dowódcą patrolu dywersyjnego w 5 Wileńskiej Brygadzie AK. Ponownie aresztowany 8 lipca 1946 roku w Sopocie przez UB .

„Inka” i „Łupaszka” zostali skazani na karę śmierci i rozstrzelani 28 sierpnia 1946 roku w więzieniu przy ul. Kurkowej w Gdańsku. Pochowani bezimiennie w dole śmierci, w skrzyniach bez przykrycia, zaledwie pod 40 cm warstwą ziemi na Cmentarzu Garnizonowym w Gdańsku. Ich resztki zostały odnalezione 12 września 2014 r. podczas prac poszukiwawczych prowadzonych przez IPN. Uroczysty pogrzeb z udziałem najwyższych władz państwowych m. in. Prezydenta i Premier RP, odbył się 28 sierpnia 2016 r. w Gdańsku na Cmentarzu Garnizonowym w 70 rocznicę ich tragicznej śmierci. Danuta Siedzikówna została awansowana pośmiertnie do stopnia porucznika, a Feliks Selmanowicz do stopnia pułkownika.

Czołówka marszu ruszyła sprzed domu przy ul. Zygmunta Wróblewskiego 7, w którym to „Inka” została aresztowana przez UB. Maszerowaliśmy ulicami Gdańska słuchając pieśni wojskowych i skandując patriotyczne hasła. Po dotarciu na Cmentarz Garnizonowy uformowały się kolumny przed grobami tych dwojga Wielkich Patriotów. Po wysłuchaniu przemówień przedstawicieli organizacji patriotycznych odśpiewaliśmy hymn państwowy i odmówiliśmy modlitwy za „Inkę” i „Zagończyka”. Była to wspaniała patriotyczna manifestacja. Zaszczytem było reprezentowanie na niej Obozu Wielkiej Polski. Czołem Wielkiej Polsce!

Jacek Łojko