Miło nam poinformować, iż na wniosek Obozu Wielkiej Polski, grób Adolfa Luli ps. 'Wydra' na cmentarzu św. Józefa w Częstochowie Rakowie, został wpisany do ewidencji grobów weteranów walk o wolność i niepodległość Polski.

Przypomnijmy biografię tego niezłomnego partyzanta.

Adolf Lula, żołnierz AK, ps. 'Wydra', urodził się w 1925 r. Jego młodość przypadła na czas wojny, okupacji niemieckiej i później walki podziemnej z kolejnym okupantem, tym razem sowieckim oraz pracującymi na jego usługach sprzedajnych ubeckich szumowin. Walczył w oddziale Władysława Musialika ps. "Bolesław". W 1945 r. oddział w szczególności zajmował się likwidowaniem najgorliwszych ubeków i szczególnie aktywnych członków Polskiej Partii Robotniczej. Oddział działał w Częstochowie i rozległych okolicach. Miał na swoich usługach nawet członków milicji obywatelskiej. Do oddziału trafiali też dezerterzy z Ludowego Wojska Polskiego. Oddział się rozrastał, żołnierze wyraźnie panowali nad okolicą. Żyli i walczyli z nadzieją w oczekiwaniu wojny sowiecko-amerykańskiej. Na żołnierzy "Bolesława" bezpieka organizowała obławy, które nasiliły się wraz z coraz większą liczbą wykonywanych przez oddział "Bolesława" wyrokach śmierci na ubeckich kanaliach. I tak w jednej z nich "Wydra" został zamordowany przez UBP i KBW 8. grudnia 1945 r. w Cynkowie. Pochowany został w lesie. Dopiero w 1992 r. szczątki ekshumowano i przeniesiono na cmentarz św. Józefa w Częstochowie.

Adolf Lula, dzielny żołnierz podziemia niepodległościowego, zginął za Polskę, z bronią w ręku dokładnie siedem miesięcy po ogłoszeniu przez aliantów końca wojny. Został zabity, walcząc o Niepodległość i Wolność swojego kraju. Ponieważ tak jak dla Polski, tak dla tego młodego Polaka wojna się nie skończyła 8. maja 1945 r. a jedynie niemiecką okupację zastąpiła radziecka. Walczył i bohatersko oddał swoje młode życie za Ojczyznę. Winniśmy my Mu pamięć i szacunek. On sam wolnej Polski przecież nie doczekał, poległ na polu chwały. A godnego pochówku doczekał się dopiero po kilkudziesięciu latach.