Z dużym zaniepokojeniem obserwujemy od co najmniej trzech miesięcy, coraz mocniej narastający spór na granicy między Polską a Białorusią. Pogłębiający się kryzys migracyjny zmienia się coraz wyraźniej w problem europejski, a nie tylko w konflikt dwóch, zwaśnionych stron. Nie ma naszej zgody i akceptacji wobec jawnych prób siłowego forsowania naszej granicy, przy udziale ekonomicznych imigrantów wspieranych przez białoruskie służby. Stoimy w zdecydowanej postawie lojalności, wdzięczności oraz szacunku wobec starań żołnierzy Wojska Polskiego, Straży Granicznej i Policji, które bronią nienaruszalności terytorialnej naszego kraju

Uznajemy ten konflikt za realną agresję na nasze państwo, w celu wywołania sztucznego kryzysu migracyjnego, jak i politycznego. Jesteśmy zdecydowanymi zwolennikami wybudowania solidnego muru na całej granicy. Za haniebne uznajemy rzucanie kamieniami, deskami i granatami hukowymi przez pograniczników białoruskich w stronę polskich obrońców. Niestety, zmieniła się taktyka i sposób postępowania służb białoruskich. Nie tylko instruują one imigrantów w częstych próbach przerwania polskiej granicy ale także tną nasze prowizoryczne ogrodzenie, pomagając je sforsować. Z przykrością należy zauważyć, że w coraz liczniejszych próbach jej przekroczenia, uczestniczą już nie tylko wspomniani pogranicznicy ale i Specnaz.

Należy podziękować obecnej polskiej władzy za determinację, upór i konsekwentną obronę naszej nienaruszalności terytorialnej. Aż strach pomyśleć co by się stało z naszą Ojczyzną gdyby władzę nadal sprawowała totalna opozycja, na czele z Platformą, PSL-em i Lewicą. Ugrupowania te, dokładały wszelkich starań, aby pogrążyć Polskę. Sprawowaną przez wiele lat władzę wykorzystywały do realizacji własnych, partykularnych interesów.

Groźnym i bardzo niebezpiecznym wyzwaniem dla obecnej Polski jest posiadanie tak silnej, licznej i wpływowej targowicy oraz jawnych zdrajców. Nie wolno nam już dłużej tolerować obcych agentur na terenie Rzeczpospolitej. Realizują one interesy naszych zewnętrznych wrogów oraz rozmaitych instytucji międzynarodowych. Powinniśmy spuścić "zasłonę milczenia" i nie znęcać się już nad "naszymi" celebrytami oraz innymi "pożytecznymi idiotami", którzy gardzą wszystkim co polskie. Gotowi są oni uczynić największe świństwo i głupotę byle tylko przypodobać się cenionym przez siebie kręgom liberalno-lewackim.

Perfidne i wstrętne słowa, które wypowiedział publicznie Władysław Frasyniuk - upadła legenda solidarnościowej opozycji na temat funkcjonariuszy Straży Granicznej - w naszej ocenie powinny być ścigane przez Prokuraturę karnie. Dużym wyzwaniem politycznym III RP jest wyraźny brak posiadania autentycznych elit, czy polityków wielkiego formatu - prawdziwych mężów stanu oraz znakomitych dyplomatów takich jak: Ignacy Jan Paderewski, Wojciech Korfanty czy szczególnie Roman Dmowski. Jednak nie wolno nam zamykać oczu na podstawowe błędy, porażki i zaniechania obecnego naszego rządu. Przede wszystkim można wymienić kilka przykładów na wewnętrzne wtrącanie się Prawa i Sprawiedliwości w sprawy Białorusi. Po pierwsze - państwo polskie od kilkunastu lat wydaje duże środki pieniężne na sponsorowanie białoruskiej opozycji. Wymaga się od niej aby ta w realny sposób walczyła z administracją Łukaszenki oraz jego najbliższym otoczeniem. Po drugie - trzeba także wspomnieć o finansowaniu przez Warszawę opozycyjnej telewizji Biełsat Agnieszki Romaszewskiej-Guzy. Ta ostatnia jest znana z dużej niechęci wobec środowisk kresowych w naszym kraju. Państwo polskie zbyt mocno, przesadnie i jednostronnie poparło białoruską opozycję jak i Swiatłanę Cichanouską jako jej liderkę, zaniechając jakiejkolwiek próby dialogu z "Baćką". Uważamy, że całkowite zaprzestanie używania narzędzi dyplomacji w stosunku do aktualnych władz Białorusi jest szkodliwe długofalowo. Przez Białoruś nadal trafiają na część rynków wschodnich nasze towary, z obopólną korzyścią dla nas jak i naszego wschodniego sąsiada. Obecny prezydent tego kraju przez wiele lat prowadził niełatwą sztukę lawirowania między ogromną Rosją a Europą Zachodnią i Środkową. Właśnie taka polityka leżała w żywotnym interesie Polski jak i całej Europy. Niestety, nasza i unijna polityczna krótkowzroczność, dyletanctwo jak i zaślepienie ideologiczne wobec Białorusi spowodowało wiele zła. Powoli nie zostawialiśmy im żadnej innej alternatywy - wpychając ich krok po kroku w objęcia Federacji Rosyjskiej jak i samego Putina. Dopiero teraz zaczynamy dostrzegać tego fatalne skutki - państwo to, w wieku aspektach jest coraz bardziej uzależnione od Rosji. Kto wie czy w niedługiej perspektywie czasowej na granicy polsko-białoruskiej nie będą stacjonować rosyjskie czołgi, wojska oraz ich Specnaz. Wielka szkoda, że aktualne, polskie władze nie podjęły próby wyjaśnienia całej istoty sporu na Wschodzie Chińczykom. Należało się spotkać z wysokimi przedstawicielami Chin i wytłumaczyć, że przez działania nieobliczalnej władzy w Mińsku jest zagrożony Jedwabny Szlak, na którym tak bardzo zależy Chińczykom. Faktem bezspornym jest także to, że Białoruś jest najbardziej zadłużona u Chin i Rosji. A więc można było grzecznie poprosić Pekin czy mógłby wywrzeć nacisk polityczno- ekonomiczny na naszego sąsiada. Skoro w kwestii finansowo-inwestycyjnej jest ona uzależniona od "państwa środka", ewentualna presja Pekinu na Mińsk mogłaby być skuteczna. Mogłaby spowodować, choćby powolną deeskalację groźnego dla nas konfliktu. Co oczywiste i być może banalne - nie powinniśmy zapominać, że za plecami Łukaszenki stoi Władimir Putin.

Mądry, skuteczny i dalekowzroczny polityk polski będący brutalnym realistą, powinien próbować szukać różnych źródeł i sposobów rozwiązania konfliktu.

Murem za polskim mundurem

Obóz Wielkiej Polski